Jak przejść przez rozwód z pełnym wsparciem

Pamiętam klientkę Annę, która zdecydowała się na rozwód po latach trudnego związku. Była pewna, że wystarczy złożyć pozew i poczekać na wyrok. Nie myślała o szczegółach podziału majątku ani o tym, jak zabezpieczyć swoje prawa do opieki nad dziećmi. Wydawało jej się, że sąd „wszystko załatwi”.

Na pierwszej rozprawie okazało się, że jej mąż był przygotowany – przedstawił własne propozycje, ok niech zostanie , opieki nad dziećmi, alimentów – niestety, niekorzystne dla niej oraz dzieci. Anna nie wiedziała, jak reagować, emocje wzięły górę, walczyła a potem poddała się Proces przeciągał się miesiącami, napięcia między rodzicami odbiły się na dzieciach, które zaczęły zamykać się w sobie, ostatecznie odpuściła

„Gdybym tylko wiedziała, jak się przygotować...” – mówiła później.

Basia i Marek przyszli do sądu z nadzieją, że zakończą swój rozwód szybko i bezproblemowo. Niestety, zamiast spokojnego rozwiązania, rozprawa zamieniła się w otwartą wojnę na lata. Sąd nie podzielił ich majątku w toku sprawy o rozwód, spędzili kolejne lata walcząc o majątek.

Nie mieli żadnych wcześniejszych ustaleń. Basia chciała mieszkanie, Marek też, a żadne z nich nie zamierzało ustąpić w tej kwestii. Każda kolejna rozmowa prowadziła do awantury.

Najgorsze, że w środku konfliktu znalazły się dzieci. Basia walczyła o szeroką opiekę Marek chciał dzielić się opieką po połowie. . W spornym lokalu mieszali jeszcze kilka lat po rozwodzie. Żadne z nich nie potrafiło spojrzeć na sytuację z perspektywy drugiej strony, a przede wszystkim dzieci, które nie rozumiały dlaczego rodzice mieszkają razem skoro są po rozwodzie.

Rozwód i podział majątku ciągnęły się latami. Koszty pełnomocników i stres całej rodziny stawały się nie do zniesienia. Dzieci pytały: „Mamo, kiedy to się skończy?”, ale Basia nie wiedziała, co odpowiedzieć. Po wszystkim powiedziała tylko: „Gdybym mogła cofnąć czas, ustaliłabym wszystko wcześniej. Ten rozwód zrujnował nas emocjonalnie.”

Marta i Kamil nie potrafili dojść do porozumienia w sprawie opieki nad ich 9-letnim synem Kacprem. Marta chciała, by Kacper mieszkał z nią na stałe, a Kamil nalegał na opiekę naprzemienną. Każda próba rozmowy kończyła się kłótnią, więc zdecydowali, że wszystko rozstrzygnie sąd.

Kacper, który wcześniej był radosnym i aktywnym dzieckiem, zaczął się wycofywać. W szkole spadły jego oceny, a nauczyciele zauważyli, że unika kontaktu z rówieśnikami. Wieczorami płakał, pytając Martę: „Mamo, czy to moja wina, że tata się wyprowadził?”, „ Z kim będę mieszkać, kocham i Ciebie i tatę”

Dopiero kiedy Marta i Kamil sięgnęli po pomoc i skorzystali kursu, udało im się stworzyć plan opieki, który dał Kacprowi poczucie stabilności. Dzięki dokumentom i wskazówkom otrzymanym podczas kursu przygotowali porozumienie bo zrozumieli, jak ważne jest, by ich dziecko czuło się kochane przez oboje rodziców, pomimo rozstania.